گفتنش راحت است. دوست داشته شوید تا انسانهایی که با شما کار می کنند راندمان بالاتری داشته باشند. درک این مساله چندان دشوار نیست. آنچه کار را سخت می کند فکر کردن به این است که چطور باید به یک مدیر محبوب تبدیل شویم؟ برای تبدیل شدن به یک مدیر محبوب شما باید یک شرط اساسی را رعایت کنید. اینکه خودتان باید دور و بری هایتان را دوست بدارید. دوست داشتنی کاملا عمیق و کاملا از صمیم قلب نه اینکه ادای دوست داشتن دیگران را در بیاورید. 

البته که قابل درک است که در آشفتگی حاکم بر بازار ایران و در این وضعیت که ماندن در تعادل روحی و روانی برای اغلب انسانها به ويژه برای مدیران و صاحبان کسب و کار چندان هم آسان نیست، نمی توانیم انتظارات غیر واقع بینانه از خودمان داشته باشیم. اما هرچه که باشد اگر در جهانبینی شما به عنوان یک مدیر، انسانهایی که با شما کار می کنند جایگاه ارزشمندی داشته باشند، این مساله دوست داشتن تیک خواهد خورد. علی الحساب بپذیریم که تبدیل شدن به یک مدیر محبوب چندان آسان نیست اما شدنی است و صد البته خیلی هم لازم است. به این موضوع نباید شک کرد. 

این یک دوراهی است

شما می توانید انتخاب کنید که دوست داشتنی نباشید. می توانید انتخاب کنید که مدیری باشید در اوج تحکم. می توانید انتخاب کنید که با ترس و لرز مدیریت کنید و انسانها را به واسطه نگرانی از آینده در مدار کارکردن و خلق نتیجه نگه دارید. این هم یک روش است. اما مساله اینجاست که خروجی کار با حالتی که شما یک مدیر محبوب و دوست داشتنی باشید، زمین تا آسمان فرق می کند. در نظر داشته باشید در حالتی که شما خوب نیستید و دوست داشتنی نیستید، نیروهای خوب کنارتان نخواهند ماند و به مرور زمان فقط به انسانهایی حکمرانی خواهید کرد که از سر ترس نتوانسته اند شما را ترک کنند. همین هم می شود که سازمان شما رفته رفته به یک سازمان ناکارآمد تبدیل شده و شما هم رفته رفته به مدیری سخت گیر تر و بی اعصاب تر تبدیل خواهید شد. اما راه دوم زیباتر است. اینکه شما محبوب باشید و انسانها برای شما در سازمان تان بمانند و بهترین عملکرد خود را نشان دهند.